Terug naar Swinemünde (1)
april 2016
Koningsdag 2016: een ijzige wind brengt felle buien met zich mee. Koningsdag 2015 verliep voor mij net zo koud en minstens zo nat. Want terwijl Nederland zich onder een waterig zonnetje opmaakte voor de jaarlijkse aubade, zeepkistenrace of vrijmarkt, had ik het land de uitlaat toegekeerd. Bestemming: de Pools-Duitse grens, de geschiedenis van mijn grootvader achterna.
Zeven uur in de auto - een Amerikaan zou er misschien zijn hand niet voor omdraaien, maar voor mij was het een hele rit. Door het smalle tunneltje van Leer, langs de vele havens van Hamburg, door het vruchtbare Noord-Duitse land. Windmolens draaiden lome cirkels met hun wieken. Talloze roofvogels speurden het land af naar wat eetbaars - waarom lijkt er in het buitenland altijd meer wild te zijn dan thuis?De oude Duitse binnengrens was fraai gemarkeerd: de kwaliteit van de snelweg verbeterde van het ene op het andere moment. De Wet van de Remmende Voorsprong aan het werk. Via bruine borden langs de weg trok nog meer geschiedenis aan me voorbij: Lübeck, Wismar, Rostock, Stralsund.
Na Hanzestad Greifswald verliet ik de Autobahn en reed de Karl Marxstraße op. Ik merkte dat ik het landschap met meer interesse in me op begon te nemen. De glooiende akkers en boerendorpjes, de naaldbossen en de spoorlijn bij Ducherow waarop ik vanachter een slagboom lang mocht uitkijken. Er leek nog niet veel veranderd sinds mijn 18-jarige grootvader hier voorbijkwam, een slordige 70 jaar geleden.
Vlak voor de Peenestrom hield ik halt. Alsof ik de Oderdelta nog niet durfde te betreden, het gebied waar mijn grootvader zijn oorlogsjaren doorbracht. Ik bracht de avond en nacht door in Wolgast - buiten het toeristenseizoen op zijn best een slaperig stadje. Donkere wolken pakten zich samen terwijl ik me opmaakte voor een persoonlijke pelgrimstocht.
Wordt vervolgd.
gerelateerde berichten: Wow - Terug naar Swinemünde (2) - Emotie in vogelvlucht